مثل خدا تنهایی تنها تنهاتر از آغاز یک کوه
دلتنگ مثل عصر پاییز لبریز از غم مثل اندوه
□□□
سرگشته ام مثل خیابان بعد از غروب یک جدایی
لبریز بغضم در نوای: «معشوق زیبایم کجایی؟»
□□□
آشفته ام مثل درختان در پنجه های باد سرکش
ترکیب نا همگون اضداد مانند اشک از آب و آتش
□□□
دلتنگ چون یک ایلیاتی در ازدحام آهن و دود
با بقچه ای سرشار صحرا با چشمهایی بغض آلود
□□□
مانند یک صندوق کهنه در گوشه ی تاریک انبار
خالی از آوای گشودن از خاطراتت ترمه سرشار
□□□
مثل درختی در بیابان در حسرت دیدار ماندن
تصویر جنگل را میان قاب افق با غم نشاندن
□□□
تنهاتر از آغاز یک عشق غمگین تر از روز جدایی
من مانده ام با خاطراتت معشوق زیبایم کجایی؟
