.
.
.
.
.
.
تقدیم به آوای اساطیر، استاد شهرام ناظری به پاس حضورش در ایلام و ارغنونی که در گوش ها نواخت و ارغوانی که گستراند
تو باده ی شگفتی
با صوت خود بیاموز اسرار دلبری را
در رقص آور از نو، هم انس و هم پری را
هم هر چه در زمین است هر چیز قعر دریاست
ناهید و ماه و پروین، خورشید و مشتری را
با دف که می سرایی جان می دهی پیاپی
در روزگار نا اهل رسم قلندری را
تو باده ی شگفتی در جامهای بی تاب
کاموخته به «حافظ» فن سخنوری را
دریای آتشین ات پرورده است با شور
لعل زبان کُردی، دُر دانه ی دری را
نام تو ماندگار است مثل ترانه ی رود
چون سرو کز تو آموخت آیین سروری را
بر پرده های آواز، عشق و جنون و مستی
با زر نوشته نام «شهرام ناظری» را
( بهروز سپیدنامه – ایلام ۶ خرداد ۱۳۹۵)
سلام آقای دکتر!
سپاس بسیار از شما به خاطر این اثر فاخر…بی اختیار به یاد شعری که برای استاد اجل خوش نویسی معاصر حضرت غلامحسین امیرخانی سروده بودید افتادیم و و به احترام تان بلند شدیم…
*
کاش شب آخر که استاد ناظری حضور داشتند، این شعر با صدای شما خوانده می شد تا ذره ذره شور و شعور و شیدایی آن در کام شنوندگان می نشست…
چه فرخنده شبی بود!
درود بر شما…
قلم تان همواره در اوج و اهتزار باد!
با سلام خدمت زوج هنرمند و فرهیخته آقای حاتمی و خانم هاشمی
از ابراز لطفتان بسیار ممنون و سپاسگزارم. گلایه ی اصلی متوجه اداره ی کل فرهنگ و ارشاد اسلامی ایلامه که نتونست برنامه را مدیریت کنه و نقش یه تماشاگر منفعل را بازی کرد. لطف هنرمندان و صاحب اندیشه هایی مانند شما موجب دلگرمی است. این شور شما تلخی سکوت منجمد نهادهایی مثل ارشاد را از خاطر ما می بره
سلام
شعر زیبائیه ولی تو رو خدا سطح شعر خودتونو
با شعر تو حوزه ی مدح اونم برای افراد عادی پایین نیارین
حیفه
اونم تو زمانی که ایلام شاعر فارسی گوش به تعداد انگشتای
ی دستم نمی رسه و تموم استان و صدا و سیما شعر کردی
رو گرفتن رو سر
خودم هلیلانی و کردم شعر کردیم دوست دارم
ولی شعر فارسی این استان داره نابود می شه