نگاهی به شعر دکتر بهروز یاسمی
زبان- به مفهوم عام کلمه- مهمترین عنصر فرهنگی است با کارکردهای متنوع. یکی از مهمترین آنها، کارکرد ارتباطی است. بر اساس چنین کارکردی است که فرآیند «انتقال مواریث»، «انباشت فرهنگی» و «ظهور تمدنها» صورت میگیرد.
هنر پیکرینه شدن زبان در زیباترین صورتهاست. شعر نیز بلیغترین بیانها به شمار میرود زیرا خمیرمایه آن را کلمه تشکیل داده است «و کلمه بود و جهان در مسیر تکوین بود.» و شعر همزمان با تکوین جهان شکل گرفت.
«شعر کنش عقلانی معطوف به عاطفهای» است که بازتاب زندگی شاعر تلقی میشود. آنگاه که بین شعر و زندگی شاعر اتحاد ایجاد شود، کلام به حداکثر صمیمیت خواهد رسید، به این دلیل از قدیم گفتهاند: «سخن کز دل برآید لاجرم بر دل نشیند». و امر حاصل اتحاد بین اثر و صاحب اثر است و عشق بیان آتشین احساسی است که با کوچکترین ظاهرنمایی عاشق به عرصههای تکلّف می رسد.